اغلب ما در تشخیص اینکه چگونه اینترنت اشیاء در حال پیشروی به سمت جلو است دچار مشکل هستیم. تفاوتی عظیم بین گجتهای امروزی که هر حرکت ما را دنبال میکنند تا دنیایی که هر عمل و احساس ما را پیش بینی میکند وجود دارد. در این مسیر اینترنت اشیاء به مرکز اصلی جامعه اجتماعی ما بدل خواهد شد. چیزی فراتر از جایگاهی که اینترنت امروز در زندگی ما به خود اختصاص داده است. در این دنیا شبکه باقی خواهد ماند درست مثل ایمیل که برای ورود به دنیای وب برجای میماند. اما نقش آن در حد زبانی برای بیان احساسات کاهش خواهد یافت. که هنوز هم در همه جا حضور خواهد داشت ولی کمتر مورد نیاز قرار خواهد گرفت. اکنون نگاهی دقیقتر به جایگاه امروز اینترنت اشیاء خواهیم کرد و ظرفیتهای پیش روی آن را بررسی میکنیم.
اینترنت اشیاء سعی دارد دنیایی از دکمههای نامرئی خلق کند
اولین گونه پیشرو در این دنیا تلفنهای هوشمند هستند. به عنوان مثال هر زمان که تلفن هوشمندی در خوردوی خود داشته باشیم مرتبا موقعیت مکانی ما به گوگل مخابره میشود. نتیجه آن اطلاعات دقیقی در مورد ترافیک است که میتواند برای همه مثمر ثمر واقع شود.
تلفنهای هوشمند در حالی اقدام به جمع آوری اطلاعات مرتبط با ترافیک میکنند که دارندگان آنها کوچکترین اطلاعی از این امر ندارند و شاید این مثالی واضح باشد از نقشی که اینترنت اشیاء در دنیای امروز ما بازی میکند. اینترنتی که دیگر نیازی ندارد با کمک مفاهیم یا فشردن دکمهها کنترل شود. این بیخبری به خصوص زمانی که در ارتباط با مکان ما در این جهان فیزیکی یا زمان رخ داد هر رویداد یا هر آنچه از اطلاعاتی که گوگل و دیگر شرکتها درباره ما به دست میآورند باشد، سرانجام ما را به چیزی رهنمون خواهد کرد که به گفته امبر کیس (Amber Case) محققی از شرکت نقشه برداری اسری(Esri) آن را دکمههای نامرئی میخوانند. یک دکمه نامرئی یا مخفی در اصل قسمتی از فضای سه بعدی است که اگر یک جسم فیزیکی که میتواند یک فرد یا تلفنی هوشمند باشد، وارد آن گردد عملی را به انجام میرساند. این فضا میتواند به کوچکی دو اینچ مربع باشد آنهم روی یک دستگاه کارتخوان که وقتی شما تلفن هوشمندتان را روی آن حرکت میدهید عملی را انجام دهد یا به بزرگی اتاقی باشد که وقتی شما به آن وارد یا خارج میشوید چراغی را روشن یا خاموش کند. با کمک فیلیپ هیو و بیشمار ذهنهای درخشان دیگر اکنون این امر جنبه واقعیت به خود گرفته است.
اگر این دکمههای مخفی به دقت سوئیچهای خاموش و روشن تعریف میشدند تا این اندازه مفید نبودند. اما از آنجایی که عملکردهایی که این دکمهها آغازگرش هستند میتواند توسط بینهایت متغیر دیگر تعدیل شود که از آن جمله میتوان به تاریخ روز، فعالیتهای گذشته ما، فعالیت دیگران و نیز اطلاعاتی که گوگل در مورد برنامه و تقویم ما دارد اشاره کرد، در نهایت این امر را به ذهن متبادر میکند که این برنامه به سرعت در حال برنامه ریزی کردن جهان فیزیکی و زندگی روزمره ماست.
در حال حاضر چیزی که ما از گوشی تلفن انتظار انجامش را داریم این است که تقریبا مثل یک حسگر عمل کند آنهم در محدوده چیزی که تکنولوژی امروز آن را ارائه میدهد.
چیزی مشابه این میتواند خود را با هر گیرنده مرتبط با اینترنت وفق دهد. صدا، نور یا حسگرهای وابسته به دما یا رطوبت که به نام Spotter خوانده میشوند مثال خوبی در این زمینه به شمار میآیند. به عنوان مثال سیستمهای هوشمند انرژی مرتبط با اینترنت در همان لحظهای که شما چراغی را روشن میکنید تشخیص میدهند که به منزل رسیدهاید.
نقشی که اپل در پیشبرد اینترنت اشیاء ایفا میکند
به نظر میرسد این شرکت به ایده اینترنت اشیاء توجه فراوانی دارد. مدتی این شرکت در قبال این فناوری نسبتا سکوت پیشه کرده بود اما اخیرا شرکت اپل iBeaconرا به بازار عرضه کرد که اجازه میدهد هر آیفون یا تلفن اندرویدی تازه بتواند با دقت اندازه گیری بالایی مکان و موقعیت خود را تشخیص دهد. میتوانید تصور کنید که iBeacon همانند یک GPS است که درون محیط نیز عمل میکند و بعلاوه دقت بالاتری هم دارد. این فناوری نوین اپل به توسعه دهنگان امکان میدهد پروژه دکمههای مخفی را تقریبا در هر بعدی مورد آزمایش قرار دهند.
اما رهآورد این طرح برای اپل و مصرف کنندگان محصولات این شرکت چه خواهد بود؟ از این پس اپل قادر است دستیابی سریعتر به استفاده کنندگان محصولاتش داشته باشد، مصرف کنندگان هم از موقعیت مکانی دستگاه خود اطلاع دقیقتری داشته و راحتتر به آن دسترسی دارند. اپل این فناوری را در فروشگاههای خرده فروشی خود ارائه میکند. هم اکنون شرکتهایی همچون استیموت(Estimote) در حال نصب سخت افزار Beacon برای خرده فروشیها هستند که سیگنالهای مورد نیاز برای فعالسازی iBeacon را فراهم میکند. وقتی که اپل با تولیدکنندگان سخت افزاری همچون استیموت در زمینه iBeacon همکاری میکند نشان دهنده آن است این شرکت تمایل دارد استانداردی را در زمینه انتشار این محصول داشته باشد. سیگنالهای منتشر شده توسط هر iBeacon میتواند توسط تلفنهای اندرویدی یا ویندوزی نیز دریافت شود. این نشان دهنده آن است که اپل در تلاش است این فناوری را که قابل اجرا در تمامی گوشیها است تحت تسلط خود نگه دارد. به نظر میرسد که دکمههای فضایی مخفی میتوانند تا اندازه ای کوچک باشند که حتی روی گوشی هوشمند، ساعتهای هوشمند یا هر وسیله مجهز شده به یک سطح دیگر قابل لمس باشند و شما بتوانید به راحتی آن را فشار دهید. هیچ چیز جلودار کوچک شدن هر چه بیشتر این فناوری نیست. شاید حتی بتوان آن را دستبندهای ورزشی، لباس یا در دیگر چیزهای پوشیدنی همچون ساعت مچی یا حتی در خالکوبیهای رایج قرار داد.
درباره این سایت